dr Holy

Ozon

OZON – trzy-atomowa cząsteczka tlenu. Jest silnym utleniaczem, nietrwałym i szybko ulegającym rozkładowi, zwłaszcza pod wpływem temperatury lub substancji katalitycznych. Do zastosowań medycznych wytwarzany jest z czystego tlenu w wyniku wyładowań elektrycznych.


Ozon coraz szerzej wykorzystuje się w medycynie, szczególnie w leczeniu pacjentów, u których stwierdza się całkowitą odporność bakterii na różnego rodzaju antybiotyki i sulfonamidy.

Jego silne własności bakteriobójcze i grzybobójcze, głównie na beztlenowce, wynikają z bardzo wysokiego potencjału redukcyjnego – oksydacyjnego, niszczącego większość struktur enzymatycznych mikroorganizmów. Mechanizm działania ozonu na wirusy polega nie na destrukcji, jak przy bakteriach, lecz na ich dezaktywacji. Odbywa się to na zasadzie oksydacji powodującej dezaktywację receptorów wirtualnych, niezbędnych do tworzenia wiązania ze ścianką komórki, do której ma wniknąć. W ten sposób zostaje zablokowany mechanizm reprodukcji wirusów na poziomie pierwszej fazy inwazji komórkowej.

Zabieg ozonoterapii może odbywać się na trzy różne sposoby – w postaci autohemotransfuzji, wlewów dożylnych ozonowanej soli lub bezpośrednio na zmienione chorobowo miejsca (zewnętrznie). Lekarz ustala odpowiednią formę podania ozonu, dawkę oraz częstotliwość zabiegów.

Wskazania do ozonoterapii:

Fibromialgia

Stwardnienie rozsiane (SM)

Obniżona odporność

Infekcje bakteryjne

Infekcje wirusowe

Zakażenia grzybiczne

Zespół chronicznego zmęczenia

Polineuropatia

Cukrzyca i stopa cukrzycowa

Żylaki, zgorzele, przetoki

Choroba niedokrwienna mięśnia sercowego

Zespół niedokrwiennego mózgu

Nadciśnienie tętnicze

Zakażenia jamy ustnej

Ostre i przewlekłe stany zapalne zatok

Choroby pasożytnicze

Choroby oczu (zaćma, zapalenie spojówek)

Stany zapalne jelit

Zwyrodnienie plamki żółtej

WZW

Artretyzm

Borelioza

Migrena

Pourazowe patologie narządów ruchu

Zapalenie kości i szpiku kostnego

Alergie

Oparzenia

Trudno gojące się rany, trądzik